Rozdział II - Przywitanie.

    • Tyl­ko idioci mówią prawdę. Ja jes­tem in­te­ligen­tny, więc nie mówię prawdy. - Salvador Dali.

Podkład muzyczny.

- Bellatrix Black - wywoła kolejne imię i nazwisko profesor McGonegall. Dziewczyna podeszła i usiadła na stołku. Czarownica włożyła jej na głowę stary kapelusz, który okazał się tiarą przydziału.
Ledwo dotykając jej bujnych kręconych czarnych włosów, zawołał:
- SLYTHERIN.
Ślizgoni zaczęli klaskać, czyli robili jak każde inne domy, do których pierwszoroczni zostali przedzieleni. Dziewczyna podbiegła do swojego stołu, usiadła obok pewnego blondyna. Począwszy od tego przywitała się :
- Cześć, jestem Bellatrix, a ty ?
- Witaj. Lucjusz Malfoy.
Black zauważyła, że był o wiele starszy od niej, jakieś cztery, pięć lat.
- Co to jest ? - wskazała na jego odznakę przyczepioną do szaty.
-Ah. To ? Odznaka prefekta.
- Aha. A kto jest naszym opiekunem domu ? - zapytała zaciekawiona.
- Horacy Slughorn, nauczyciel od eliksirów. Ma wielu swoich ulubieńców, więc jak wykażesz jakieś zainteresowaniem jego lekcjami, możesz dostać się do klubu ślimaka.
Dziewczyna nałożyła sobie kurczaka. W domu nie miała takich przysmaków, zazwyczaj tam nie jadała, gdyż nie miała najlepszego kontaktu z rodzicami, zazwyczaj przed obiadem, czy kolacją kłóciła się z nimi, i była u swoich mugolskich koleżanek.
Gdy uczta się skończyła, jak co roku, stary dyrektor musiał powiedzieć kilka słów :
-Witam, nazywam się Albus Dumbledore i jestem dyrektorem Hogwartu. Chciałbym przywitać nowych uczniów, jak i tych starszych. Muszę przypomnieć, że wstęp do zakazanego lasu, jest absolutnie wzbroniony. Nie będę wam przedłużać, bo na pewno każdy z was, chcę odpocząć i się wyspać. Jutro na śniadaniu dostaniecie plan zajęć. Prefekci zaprowadzą was do dormitoriów.
Gdy zakończył swój monolog, wszyscy opuścili wielką salę. Dziewczyna stała obok jakiegoś blondyna, też był z pierwszego roku, jak i ze Slytherinu. Posiadał błękitne duże oczy. Był dość wysokiego wzrostu. Gdy doszli do lochów, Lucjusz Malfoy podał im hasło :
-Wężołusty. 

Pokój wspólny Ślizgonów był srebrzysto-zielony, ale za to posiadał niebywałe ozdoby jak skóra węża powieszona na ścianie. Gdy prefekt wskazał im sypialnie dziewcząt i chłopców, Bella odrazu położyła się spać. Była zmęczona podróżą i przeżyciami.

-------------

Mam nadzieje, że się podoba. :) i  nie ma za dużo błędów :c hah, pozdrawiam ;)